1. گفتن جمله‌ی مذکور به معنی بخشیدن زمان باقی مانده نیست.
2. در ازدواج موقت، اگر مدت عقد به صورت دقیق مشخص نشده باشد، برخی از مراجع[1] آن عقد را باطل دانسته‌اند؛ یعنی گویا هیچ عقدی بین زن و مرد بسته نشده است، پس برای ازدواج مجدد نیازی به طلاق نیست. برخی دیگر[2] می‌فرمایند: عقد ازدواج موقت تبدیل به ازدواج دائم می‌شود. لذا در فرض سؤال، فقهایی که این عقد را مبدل به ازدواج دائم می‌شمرند، جهت ازدواج مجدد زن، اجرای طلاق توسط مرد را لازم می‌دانند.
ضمائم:
پاسخ مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:[3]
حضرت آیت الله العظمی خامنه‌ای (مد ظله العالی):
صِرف آن، حکم بخشیدن بقیه مدت عقد را ندارد و در فرض سؤال اگر مدت عقد به صورت دقیق مشخص نشده باشد، عقد مذکور حکم عقد دائم را دارد و براى جدایى باید صیغه طلاق به صورت صحیح شرعى با حضور دو عادل خوانده شود.
حضرت آیت الله العظمی سیستانی (مد ظله العالی):
اگر مدت عقد را معین نکرده باشید و [مدت] در عقد هر چند اجمالاً ذکر نشده باشد، عقد باطل است.
حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی(مد ظله العالی):
چنانچه قبل از عقد زمان و مدت معین شده و بعد از عقد جمله صریحی که دال بر بذل مدت باشد، نبوده محرمیت کما کان باقی است تا زمان عقد منقضی شود.
حضرت آیت الله هادوی تهرانی (دامت برکاته):
1. برای صحت عقد موقت، باید مدت عقد مشخص باشد و الا عقد باطل است در این مورد ظاهراً زمان مشخص نبوده است، مگر اینکه مرد زمان را برای خود مشخص کرده باشد و زن هم به همان راضی شده ولو دقیقاً نمی‌داند که مرد چه مدتی را تعیین کرده است.
2. گفتن آن جمله به معنی بخشیدن زمان باقی مانده نیست و اگر عقد صحیح واقع شده باشد، باید مرد باقی‌مانده زمان را به زن ببخشد و قبل از بخشیدن باقی‌مانده مدت، این ازدواج باقی است.
3. در ازدواج موقت با پایان یافتن زمان یا بخشیدن باقی‌مانده زمان از سوی مرد، ازدواج تمام می‌شود و زن تا از بخشش باقی‌مانده مدت  یا تمام شدن مدت عقد مطمئن نشده ، نمی‌تواند با دیگری ازدواج کند.
لینک به سایت استفتائات

---