فعل «اِزدادَ» ماضی باب افتعال، از ماده «زید» به معنای نموّ و افزایش و هم‌چنین به معناى افزودن است.[1] بنابراین هم به صورت لازم و هم به صورت متعدی استعمال شده، ولى در قرآن مجید تمام موارد آن متعدى به کار رفته است.

در فرض سؤال که امکان پاسخ گرفتن از دیگران هم وجود دارد، پاسخ‌گویی، واجب کفایی است. البته برخی از فقها در صورتی پاسخ‌گویی را واجب ‌دانسته‌اند که اگر پاسخ گفته نشود، موجب انحراف پرسش‌گر شود. ضمائم: پاسخ دفاتر مراجع عظام تقلید نسبت به این سؤال، چنین است:

آسمان و زمین و هرچه در آن، بلکه در عالم وجود است همگی نشانه های قدرت خداوند است. این نشانه ها آنقدر زیاد است که کسی را توانایی بر شمردن همه آنها نیست. قرآن کریم بارها انسان را به دیدن این آیات دعوت کرده است. وسعت و تعدد ...

رسول خدا(ص) در بیان یکی از ویژگی‌های قصرهای بهشتی فرموده است: «إِنَّ فِی الْجَنَّةِ غُرَفاً یُرَى ظَاهِرُهَا مِنْ بَاطِنِهَا وَ بَاطِنُهَا مِنْ ظَاهِرِهَا یَسْکُنُهَا مِنْ أُمَّتِی مَنْ أَطَابَ الْکَلَامَ وَ أَطْعَمَ الطَّعَامَ وَ أَفْشَى السَّلَامَ وَ أَدَامَ الصِّیَامَ وَ صَلَّى بِاللَّیْلِ وَ النَّاسُ نِیَام ...»؛‏

این سخن به این معنی است که در مقام طلب علم به دنبال عمل به آموخته های خود باش تا به هدف و غایت اصلی از علم و دین و معارف دست یابی و هدفت این نباشد که فقط واسطه انتقال علم به دیگران باشی. به این ترتیب ...