به مهم‌ترین قوانین، یا قواعد و کدهای حقوقی؛ مانند: ابلاغ، اخطار، اخذ به شفعه، اضطرار، اظهارنامه، اعاده حیثیت، اعتراض ثالث، اعاده دادرسی، اقامتگاه، آلت قتاله، امر آمر قانونی، اکراه، معاملات معارض، خواسته، تامین خواسته، تصرف عدوانی و...، و صدها اصطلاح و الزامات وضعی یا تکلیفی که در قوانین مختلف حقوقی و کیفری وجود داشته و در علم حقوق و بخشی نیز در فقه اسلامی مورد بحث و بررسی قرار گرفته و خواهد گرفت، «مفاهیم حقوقی» گفته می‌شود.
در این قوانین و کدهای حقوقی که از آنها به «مفاهیم حقوقی» تعبیر می‌شود تنها به بیان معنا و مفهوم اصطلاحات حقوقی بسنده نشده، بلکه فراتر از حکایت واقعه و بیان مفاهیم، رفتار انسان‌ها در آنها مطابق یک تصور معیّن، به گونه‌‌اى بایسته و شایسته ارزش‌گذاری شده و افراد داری شعور یک جامعه را به سمت الزام با رفتارى که شایستۀ او است، سوق می‌دهند.[1]

---