استعداد کلی و جزئی در عرفان از استعداد اعیان ثابته به استعداد کلی ، اصلی و غیر مجعول تعبیر می‌شود ، و در مقابل ، استعداد تعینات خلقی را استعدادهای جزئی ، فرعی و مجعول می‌نامند. از ان‌جا که اعیان ثابته