بنابر آنچه در برخی روایات و منابع تفسیری آمده است؛ آصف بن برخیا وزیر حضرت سلیمان(ع) و خواهر زاده حضرتشان بود. وی همچنین وصی حضرت سلیمان(ع) بوده که او نیز بعد از خود، حضرت زکریا(ع) را وصیّ خویش نمود

اخلاص همان روح عمل است و معنایش آن است که تنها خدا را شایسته‌ عبادت دانسته و به دنبال آن، انگیزۀ اصلی ما در انجام کارها اظهار بندگی و کسب رضایت ذات حق تعالی باشد، نه کسب رضایت غیر او. به عبارت دیگر

إرمیا بن حلقیا(ع) از پیامبران بنی ‌اسرائیل بود که در زمان طغیان و نافرمانی بنی ‌اسرائیل مبعوث شد و آنان را از عذاب الهی بیم داد. ایشان در زمان حمله‌ی بخت النصر زنده بود. پس از حمله بخت النصر، یهودی

واژه «اِستغاثه» مصدر باب استفعال از ريشه «غ،و،ث» به ‌معناى طلب یار و فرياد‌رس و  استمداد در حال شدّت و محنت، و كمک‌‌خواهى از خدا و نیز بندگان او ، هنگام بلا و رنج و گرفتارى است.

 همچنین «اس

«اصحاب شمال» در اصطلاح قرآنی به کسانی گفته می‌شود که کردارشان زشت بوده و در نتیجه، نامه اعمالشان در روز قیامت به دست چپشان داده می‌شود.«

در قرآن کریم و دیگر منابع اسلامی، ویژگی‌ها و مجازات‌

"امام" در لغت به معنا قائد و پیشوا است و امامت به معنای پیشوایی و رهبری است. در قرآن کریم، اصطلاح «امام» برای پیشوایان دینی، کتاب آسمانی، دفتر اعمال، مسیر روشن و حتی برای سردمداران کفر مورد استفاده

رجوع کنید: «اصحاب شمال».

در لغت، «بقیه» به باقیمانده‌ای گفته می‌شود که از چیزی باقی می‌ماند.

در فرهنگ شیعی، به امام زمان(عج) «بقیة الله» می‌گویند و می‌توان گفت که استفاده از این لقب برای حضرتشان برگرفته از آیه 86 س

بنیامین کوچک‌ترین پسر یعقوب نبی(ع) است که با یوسف پیامبر(ع) از یک مادر بودند.

تاریخ از بنیامین و زندگی او مطالب در خور توجهی را ثبت نکرده است. در قرآن کریم نیز به نام او تصریح نشده است، بلک

یکی از نامهای روز قیامت در قرآن کریم، «یوم التغابن»  است. در روزى که انسان نتیجه اعمالش را می‌بیند، «غابن» (برنده) و «مغبون» (بازنده) شناخته می‌شوند، روزى كه روشن می‌‌‏شود چه كسانى در تجارت خود در

حضرت آدم(ع) اولین فرد از نسل فعلی انسان بوده و از این رو به حضرتشان «ابوالبشر» نیز می‌گویند. خداوند ایشان را از خاک آفرید و به فرشتگان دستور داد تا به او که قرار بود خلیفه‌اش در زمین باشد سجده کنند

حضرت ابراهیم(ع) از پیامبران اولوالعزم و دارای شریعت و کتاب مستقل بود. نام ابراهیم(ع) و داستان زندگی آن‌حضرت در قرآن کریم فراوان و در سوره‌های مختلف بیان شده است.

معروف‌ترین لقب حضرت ابراهیم

اسحاق نبی(ع) دومین فرزند حضرت ابراهیم(ع) و برادر حضرت اسماعیل(ع) می‌باشد. نام مادر آن‌حضرت؛ ساره(س) است. ساره یکی از بانوان بزرگ و مشهور تاریخ است که دختر لاحج نبی(ع) بود.

براساس گزارش قرآن

حضرت اسماعیل(ع) فرزند بزرگ حضرت ابراهیم(ع) و هاجر(س) است.

قرآن کریم ایشان را پیامبری الهی‌ دانسته که به همراه پدرشان در ساخت و نگهداری خانه کعبه و ترویج آیین توحید، نقشی اساسی داشتند. و بنا

حضرت ایوب(ع) از پیامبرانی است که قرآن کریم او را به عنوان مظهر صبر و استقامت در راه خدا معرفی می‌کند و آنچه از این کتاب مقدس در مورد زندگی حضرتشان آمده، مهم‌ترین بخش قطعی و تردیدناپذیر زندگی ایشان

حضرت داوود(ع) از پیامبران بزرگ بنی‌اسرائیل است که در سرزمین «بیت لحم» فلسطین، دیده به جهان گشود.  قرآن کریم به پیامبری داوود(ع) و نزول وحی بر آن‌حضرت و داشتن کتابی آ

حضرت زکریا(ع) از پیامبران برجسته بنی ‌اسرائیل و از نوادگان حضرت داوود(ع) است که نام او هفت مرتبه در قرآن کریم آمده است.

همسر او «اشیاع» خاله «مریم بنت عمران» بوده و بعدها سرپرستی مریم(س) نی

سلیمان نبی(ع) از پیامبران بزرگ بنی‌ اسرائیل بود که در سرزمین فلسطین و در شهر «بیت لحم» دیده به جهان گشود.

او فرزند داوود نبی(ع) بود که خداوند حكومت بی‌‎نظیر و بسیار وسیعی را در اختیار او قر

«عزیر» از نسل هارون پیامبر(ع) و یکی از پیامبران بنی اسرائیل است. در قرآن کریم یک مرتبه به نام عزیر(ع) تصریح شده است.

«عزير» در لغت عرب مترادف با «عزرا» در لغت يهود است که هنگام ورود به این

حضرت عیسای مسیح(ع) از بزرگ‌ترین پیامبران الهی است. میلاد حضرتشان حدود پنج قرن قبل از میلاد پیامبر اسلام(ص) بوده و مبدأ سال میلادی می‌باشد. مادرش مریم بنت عمران(س)، بدون آن‌که شوهری داشته باشد، عیسی

لقمان؛ حکیمی بزرگ بود که در آیات قرآن و روایات، نصایح و گفتارهای نغز بسیاری از او نقل شده است. در مورد نَسَب او نقل‌های مختلفی وجود دارد؛ برخی از منابع او را لقمان بن عنقاء بن سدون ‏معرفی کرده، و ب

 حضرت موسی(ع) سومین پیامبر اولوالعزم، ملقب به «کلیم الله»، دارای شریعت و کتاب مستقل بود. دین و شریعت او «یهود» و یا «یهودیت» و نام کتاب آسمانی ایشان «تورات» است.

قرآن کریم، معجزات فراوانی ر

هارون(ع) پسر عمران، برادر بزرگ‌تر حضرت موسی(ع) و از پیامبران بنی ‌اسرائیل بود. نام این پیامبر بزرگ الهی در قرآن کریم نوزده بار در کنار موسی و پیامبران دیگر ذکر شده و یک‌بار نیز به دودمان او با عنوا

حضرت یعقوب(ع) پسر حضرت اسحاق(ع) و نوه حضرت ابراهیم(ع) و برادر حضرت حضرت یوسف (ع)

حضرت یونس بن متی(ع) از نوادگان بنیامین(ع) و یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل است. بر

اصطلاح «خلیفه» از ریشه «خلف» به معنای پشت‌سر، گرفته شده و به معنای جانشینی است. جانشینی گاه در امور حسی است، مانند این آیه قرآن «جَعَلَ اللَّيْلَ وَ النَّهارَ خِلْفَة (شب و روز را جانشین یکدیگر قرا

یکی از شخصیت‌هایی که در قرآن از او یاد شده و گزارش‌هایی در مورد او ارائه شده است، شخصی به نام «ذو القرنین» است. درباره این‌که نام اصلی او چیست و منطبق بر کدام شخصیت تاریخی شناخته‌شده است، بین مفسرا

«سموئیل» یکی از پیامبران بنی‌اسرائیل است که در قرآن کریم تصریحی در مورد نام وی

كلمه «شيطان»  که بارها در قرآن کریم از او یاد شده،‌ از ریشه لغوی «شطن» می‌باشد. و «شاطن»؛ به موجود خبيث و پست، متمرّد و سركش، طاغى و نافرمان گفته می‌شود که ممکن است انسان، جنّ يا هر جنبنده ديگری با

بر اساس برخی گزارش‌ها «طالوت» فرزند بنيامين(ع) و از نوادگان يعقوب(ع) بود. از آن‌رو به او «طالوت» می‌گفتند که قد بلند و رش

آنچه با نگاهی مادی به عنوان قلب شناخته می‌شود، جسم صنوبری شکلی‌ است که در میان قفسه‌های سینه انسان‌ها قرار دارد.

اما با بررسی تمام مواردی که از واژه «قلب» و مشتقات آن در قرآن کریم استفاده ش

«معراج» در زبان عرب، به وسیله‌ای گفته می‌شود که با کمک آن، انسان به بلندی‌ها صعود می‌نماید و در همین راستا، به نردبان نیز "معراج" گفته می‌شود.

خداوند در «سوره معارج» خود را

معناى لغوی كلمه «نسخ‏»، نقل يک نسخه از كتاب به نسخه‏‌اى ديگر است، و اين عمل را از آن جهت، نسخ‏ می‌گويند، كه گويى كتاب اولى را از بين برده، و كتابى ديگر به جايش آورده‏‌اند.

اما در علوم قرآنی

از آن‌جا كه در قیامت، گروه بزرگی از آدمیان به دلیل عمل‌کرد بد خود در دنیا، غرق حسرت و اندوه می‌شوند؛ روز قیامت، «یوم الحسرة» نیز نامیده می‌‌شود و  این نام در قرآن کریم به صراحت برای قیامت اعلام شده