«متين» از ریشه «متن» از أسمای حسناى الهی است که معنایش سفت و سخت، محكم و نيرومند می‌باشد. در مواردی، خداوند کید و مکر خود را نیز با ویژگی «متین» و محکم اعلام کرده است. در برخی منابع اسلامی، از عبار

از دیدگاه ادبیات عرب، هر کلمه‌ای که حرف اول از حروف اصلی و یا «فاء الفعل» آن از «حروف علّه» باشد، «مثال» نامیده می‌شود و اگر مانند «وعد» حرف علّه ابتدایی، واو باشد، «مثال واوی» و اگر مانند «یقظ» یا

رجوع کنید: «مثال».

رجوع کنید: «مثال».

از میان شهدای کربلا که در کنار امام حسین(ع)  به فیض مجمع بن عبدالله

پیش از پادشاهی مادها و قبل از ظهور «زرتشت» – که شواهدی نشانگر پیامبر بودن ایشان وجود دارد - بومیان غیر آریایی ایران، دینی داشتند که «آیین مغان» نامیده می‌شد. کلمۀ «م

«محبت» یکی از واژه‌های کلیدی قرآن کریم است، به گونه‌ای که خدای مهربان در آیات مختلف، محبت و دوستی خود را نسبت به مؤمنان، پرهیزکاران،

محرم اولین ماه قمری است. و علت نام‌گذاری آن به محرم این است که چون در زمان جاهلیت و زمان ظهور محرومیت ، حرمان

محمد بن عبدالله فرزند عبدالله بن جعفر یکی از شهدای کربلا می‌باشد که به همراه برادرش 

برخی منابع، محمد بن عبدالله بن عقیل که نوه دختری امام علی(ع) و خواهرزاده امام حسین(

بر اساس برخی گزارش‌ها محمد بن عقیل پسر عموی امام حسین(ع) در واقعه عاشورا به شهادت رسید و گزارش‌های دیگری نیز در مورد اسارت ایشان وجود

یکی از شهدای کربلا که در رکاب امام حسین(ع) به محمد بن علی بن ابی طالب ، محمد بن حنفیه ، کیسانیه

در میان شهدای کربلا به فرزندی از مسلم بن عقیل به نام محمد نیز یاد شده است که بر

نام اصلی محیی الدین عربی، محمد بن علی بن محمد بن احمد بن عبدالله حاتم طایی بوده و با کنیه‌ی «ابن عربی» و لقب «شیخ اکبر» شناخته می‌شود. ابن عربی در سال 560 قمری در شهر مرسیه اندلس به مختار بن ابی عبیده ثقفی

یکی از زیرشاخه‌های «دانش بدیع» و یکی آرایه‌های ادبی کلام و زیبا سازی سخن، بهتر ستایش‌کردن یک فرد با استفاده از سخنی است که به ظاهر شبیه نکوهش می‌باشد که به این نوع از ستایش، «مدح شبیه به ذمّ» می‌گو

انسان‌ها به صورت واضح و غیر قابل انکار، زندگی اجتماعی داشته و تعامل بسیار گسترده‌ای میان آنان برقرار است، اما در تحلیل این نوع از زندگی برای انسان دو نظر وجود دارد:

الف . این ویژگی انسان، ا

یثرب از شهرهای باستانی عربستان بود که بعد از  ظهور اسلام و بعد از هجرت  مرجئه

«مرض» که در فرهنگ فارسی به معنای بیماری است، از واژه‌هایی است که در قرآن و روایات برای مشکلات جسمی و مرگ ، موت

مروان بن حکم بن ابی العاص بن امیه، چهارمین خلیفه‌ی اموی بعد از معاویة بن یزید و سرسلسله‌ی حکومت مروانیان بود.

از آن‌جا که حکم بن ابی العاص یکی از مخالفان سرسخت رسالت مریم

مسائل مستحدثه مسائلی است که یا در آثار فقهی کهن به آنها پرداخته نشده باشد و یا به آن گونه که می بایست مطرح شود، از آنها بحث نشده و طبیعتاً نیاز به نگاه و تحقیق مجدد دارد.

رجوع کنید: «استحاضه».

«استضعاف» در لغت به معنای «ناتوان ديدن، ناتوان شمردن و تزریق حسّ ناتوانی در دیگران» است و «مستضعف»  به معنای فردی است که او را ضعیف پنداشته و در ناتوانی نگه می‌دارند. در تعالیم دین

«مسجد» در لغت به مکان و محل سجده گفته می‌شود که برگرفته از سجود به معنای به خاک افتادن و خضوع و کرنش‌کردن است، اما در اصطلاح، مسجد به